"Tá me féin sásta an chéad mholadh a chaitheamh isteach sa charn aoiligh," a deir Balor an Bard.

"Buíochas le Dia, le Bertie agus le Máirtín Ó Coillín (san ord sin)," a ghuíonn Balor, "gur caitheadh an vótáil leictreonach amach ar an charn aoiligh.

Nuair a labhair Balor Fáidh leo níor éist siad lena fhírinne ghlan, agus ní dhearna siad beart de réir a bhriathair, agus chruaigh siad a gcroí agus chaith maslaí leis agus clocha agus cnagáin cháidheacha as cairn aoiligh.

Seo an dóigh ar tharla sé: Samhradh amháin d’iarr sé orm aire a thabhairt dá chuid cabáistí orgánacha a bhí ag fás aníos as carn aoiligh taobh thiar dá theach, ’fhad agus a bheadh sé féin ar shiúl ar saoire ag déanamh staidéir ar éifeacht na muilte gaoithe i nGaineamhlach an Ghobi.

Chuala mé ina dhiaidh sin gur ghlac sé le cuid mhór seirbhísí eile saor in aisce – lomadh féir agus bearradh gruaige ina measc; agus chuala mé ráfla, cé nach raibh ann ach ráfla, nár íoc sé pingin as tonna aoiligh a fuair sé cúig bliana déag ó shin.

” “As Béal Feirste mise, bíodh a fhios agaibh,” a dúirt Áine Uí Cheallaigh ón Rinn le hiriseoir ón Dungarvan Democrat.