Dá dtiocfadh leis doilíos a thaispeáint, nó a bheith buartha fúthu, chuideodh sé sin le muintir na háite teacht chucu féin.

Tá cathracha agus bailte in áiteanna eile sa tír nach bhfuil go maith as ar chor ar bith, agus atá fós ag iarraidh teacht chucu féin i ndiaidh dheireadh ré an Chumannachais.

Is éard a bheadh ann go príomha ná leapacha do dhaoine atá ag teacht chucu féin i ndiaidh obráide nó mórchúram sláinte eile, daoine a bhíonn ina luí faoi láthair i leapacha costasacha an Ospidéil Réigiúnaigh i nGaillimh.

Ar an 17 Aibreán 2005 shéan urlabhraí de chuid an PSNI an méid seo in alt san *Irish Independent *agus dúirt go rabhadar siúd ag fanacht ar na Gardaí a theacht ar ais chucusan.

Tar éis na stailce dhá lá a d'eagraigh oibrithe an chórais iompair, tá an stáisiún agus an chathair ag teacht chucu féin arís.

Le teacht an idirlín, déanann sé iarracht corr-ríomhphost a sheoladh chucu freisin, ach dar leis féin, cliseann an litriú air, ó nár fhoghlaim sé Gearmáinis ariamh ach ó bhéal a thuismitheoirí.

Tá an t-ádh leo go bhfuil do leithéid ag dul sall chucu! Is amhránaí, ceoltóir, múinteoir agus fear spraoi é Antaine Ó Faracháin.

Fhad is a bhí muintir Chorcaí ag teacht chucu féin ó nuacht Motorola, baineadh geit as muintir Luimnigh nuair a d’fhógair Thomson Scientific go raibh siad chun roinnt dá gcuid oibriúchán a aistriú go dtí an Ind.

Bhíodh oícheanta airneáil ann agus is dócha cionn is go raibh Neilí dall ní dheachaigh sise amach chuig na damhsaí agus na rudaí a dtéadh daoine eile chucu.

De réir na dteachtaireachtaí ríomhphoist, bhí na céadta mílte punt Sterling buaite acu sa chrannchur agus bhí a sonraí pearsanta de dhíth chun an t-airgead a chur chucu.

Mar a tharla, bhí go leor scéalta faoi imreoirí a bhí gortaithe, cuid acu nuaghortaithe, cuid eile gan imirt le sealanna éagsúla ama agus cuid eile tagtha chucu féin i ndiaidh a ngortaithe.

Saothrófar na milliúin ar na turasóirí ar fad a mheallfaidh na mórimeachtaí seo, ach le teacht i dtír ar na fámairí chucu, ní mór a bheith in ann cumarsáid a dhéanamh leo.

De réir a chéile, creidim agus tá súil agam, tá an fhírinne á nochtú chucu.

Anuas ar an deis a thug sé do lucht ragairne teacht chucu féin an lá dár gcionn, is áil le Spáinnigh i gcoitinne a scíth a ligean ar an Domhnach.

” Anuraidh, d’iarr Mídia Periférica ar mhuintir na mbruachbhailte bochta grianghraif a chur chucu a d’fhéadfaí a úsáid mar chártaí poist.

Is cosúil nach raibh mórán thar thriúr den lucht cantail ag cur díobh in am ar bith ach gurb é an dóigh a raibh ainmneacha éagsúla á dtarraingt chucu féin le dul ina bhun.

) Fear díobh seo, bhí sé ag labhairt le Polannach sa tsráid tamall ó shin, i bPolannais, nuair a spalp Éireannach mná chucu “*why don’t you go back to your own country?*”! Is duine é an fear a bhfuil mé ag trácht air, atá níos séimhe ná mé féin, measaim, agus níor chuimhnigh sé ar aon ní maslach a ropadh ar ais chuici lom láithreach.

Bíodh nach n-abraítí é, bhí meme sa saol a raibh daoine ag maíomh as a gcreideamh agus á chrú, ag tarraingt tacaíochta chucu féin.

I mí na Samhna seo caite rinne mé iarratas chucu faoin Acht um Shaoráil Faisnéise ag lorg aon taifead a bhain leis an phróiseas chun deireadh a chur le marcanna bisigh (nó bónais) don Ghaeilge sa státsheirbhís agus leis an chóras úr a cuireadh ina áit.

Ní fheadar an dtarlóidh sin riamh i gCromghlinn, Baile Atha Cliath? Ghiolc mé ceist chucu faoin bhfadhb seo ach am scríofa an ailt seo agus tá mé ag fanacht le scéal go fóill.