Thig leo gnaithe a dhéanamh gan tú nuair nach mbíonn tú ansin, áfach, mar gur dream neamhspleách iad.

Cén fáth (nó cad chuige/cad ina thaobh) an Pholainn? Cad atá ann? Cá bhfuil sí? An Ghaeilge?! Na créatúir bhochta! Gan trácht a dhéanamh ar an méid uaireanta a chuala mé an seanphort céanna sin gurb ionann Lublin agus *Dublin* ach litir amháin a athrú.

Dá mba chéim thábhachtach i stair oideachas na hÉireann é foilsiú an churaclaim, mar a dúirt an Micheál Martin ag an am, cad chuige nár shocraigh sé fhéin nó an Roinn Oideachais an próiseas a bhí ordaithe in Alt 30 den Acht Oideachais a leanúint leis an churaclam a fhorordú? An amhlaidh gur glacadh cinneadh gan a leithéid a dhéanamh? Nó an é go ndearnadh neamart ann? Tugann an tAcht Oideachais bealaí eile d'airí oideachais le polasaí oideachais na tíre a chur chun cinn agus is dócha go dtiocfadh leis an roinn a rá go dtig le hairí na bealaí sin a úsáid le curaclam a mholadh.

Chuir sé díomá ar Bhreandán Delap fosta: “Míofar!” a dúirt sé liom, “caite le chéile gan machnamh ar bith a bheith déanta air.

Is ann a théann maithe agus móruaisle shaol na Gaeilge agus shaol an cheoil Ghaelaigh ag an am seo gach bliain, agus go hiondúil bíonn an gabhar á róstadh ag na Poncáin – ach i mbliana, an é an gabhar nó an gadhar a bheadh á róstadh? Gan seanbhaile a dhéanamh den scéal, bhí mé bodhraithe ag an ghleo agus mé fós scór bloc ón suíomh cois Loch Michigan.

Níor leor le TP léiriú traidisiúnta a dhéanamh ar radharc, ar an dromchla gan léiriú a dhéanamh ar an rud a bhí taobh thiar de.

Gan a dhath a dhéanamh nuair a bhíonn an geilleagar lag agus maoiniú a thabhairt do corrthionscnamh ealaíne nuair atá an t-airgead ar fáil, sin dearcadh contúirteach, seanaimseartha, amaideach.

D’aontaigh siad gur cheart an taifead a bheith dátheangach ar fad, le gach rud a deirtear sa Bhreatnais a aistriú go Béarla agus gach rud a deirtear sa Bhéarla a bheith dá aistriú go Breatnais, rud nach dtarlódh, is cinnte, i nDáil Éireann, mar a mbítear ag aistriú ó Ghaeilge go Béarla, ach gan a leithéid a dhéanamh droim ar ais.

An Caighdeán a Choinneáil ============= Cuirfidh sé isteach ar an tseirbhís – beidh orainn athruithe sa sceideal mar fágfaidh daoine an tseirbhís seo, tá mé cinnte agus ní thiocfaidh duine ar bith ina n-áit agus beidh orainn a bheith ag athrú an sceidil agus a bheith ag oibriú thart air, ach caithfimid sin a dhéanamh gan mórán dochair a dhéanamh do bhunluacha na seirbhíse agus a bheith i gcónaí ag smaointeamh ar an phobal éisteachta.

Agus suí in óstán dhá réalt go mbualfadh an cloigín mallaithe i bpoll na cluaise agus gan déanta agam ach dhá néal codlata.

Agus fear a bhfuil cuid mhór dá shaol caite aige le cúrsaí teangan, ní fhéadfadh sé gan machnamh a dhéanamh ar logainmneacha i gcás mar seo.

Chinn fórsaí al-Assad an t-éirí amach a chur síos trí dul i muinín anmhéid foréigin i gcoinne na gceannairceach, shocraíodar ar na huirlisí troda is troime agus is gránna a úsáid – tá siad ag cur ina luí ar a gcuid naimhde i gcónaí nach mbeadh drogall orthu uirlisí troda ceimiceacha a úsáid ina gcoinne cé gur thug Meiriceá foláireamh láidir dóibh gan a leithéid a dhéanamh.

Agus leathscéil, agus fiú cumha, Chruise O Brien á dhíleá sa leabhar seo, is deacair gan nasc a dhéanamh le staidéar cáiliúil Frank Pakenham ar an gConradh Angla-Éireannach i 1921, Peace by Ordeal.

Léigh Cruise O Brien téacsanna údarásacha na Náisiún Aontaithe agus bhain sé teachtaireacht ar leith astu, gan aon fhoréigean a dhéanamh ar na téacsanna céanna.

Sílim gur mian le daoine a bheith in ann comhrá a dhéanamh i nGaeilge gan imní a bheith orthu faoi bhotúin ghramadaí.

Má bhí, ámh, tá sé foghlamtha ag na daoine fásta gan tagairtí a dhéanamh do chine go poiblí.

Nuair a dhéanann duine achainí ar chúirt reacht éigin a chrosadh ina iomlán, tugtar ‘*facial challenge*’ nó “gearán ginearálta” ar sin agus cuirtear iachall ar an nduine a dhéanann an gearán a thaispeánt ná féidir an reacht sin a chur i bhfeidhm riamh gan dochar éigin a dhéanamh.

Ag an bpointe sin, ní féidir liom gan beagán airgid a dhéanamh: €2 má bhíonn scór ann agus thart ar €20 mura mbíonn.

Is deacair don bhreitheamh tábhachtach seo aon rud a scríobh gan adhradh a dhéanamh ar bhonneagair dhleathacha na hÉireann.

Mhínigh sé i Temple Street v D and Anor (2011) go raibh teorainn chinnte ag baint le cearta grúpaí creideamhach a gcuid prionsabail a chur i gcrích, ach ní fhéadfadh sé an cheist seo a scagadh gan ceiliúradh a dhéanamh ar charthanacht fhairsing an Bhunreachta: “*Article 44.

Ach is léir óna chuid giolcanna nach bhfuil smaoineamh dearfach ina chloigeann aige ach milleán a chur ar dhaoine eile gan tagairt ar bith a dhéanamh d'éagóracha Protastúnacha/aontachtacha/ dílseacha, do pheacaí PUL.

Céard is teanga dhúchais ann más ea? Fear óg a rugadh sa mBreatain Bheag, mac le Gaeilgeoir nach de chuid na hÉireann é, agus gan cónaí déanta ag ceachtar acu in Éirinn riamh: nach cuid dá ndúchas san atá i dteanga Chéitinn agus Aogáin Uí Rathaille ach oiread le beirt ar bith as Dún Chaoin nó as Oileán Thoraí? Is ea, sa saol atá i ndán, sílim.

I ndeireadh an lae is cinneadh pearsanta é do dhaoine a gclann a thógaint le Gaelainn nó gan é a dhéanamh.

Sciob an ailse a chuid gruaige, gan dearmad á dhéanamh fiú ar an ngruaig a d’fhásadh laistigh dá shrón, éagmais a chuireadh slaghdán air gach maidin.

” Is deacair na sleachta frithrómánsúlacha seo a léamh gan nasc a dhéanamh le saothar Mháirtín Uí Chadhain, ach go háirithe a úrscéal *Cré na Cille*, áit a ndearna sé iarracht cur ina luí ar a chuid léitheoirí nach “ridirí muid.

Is í a chomhairle feasta gan tada a dhéanamh faoi dhriopás, go háirithe ag 6000m.

Tá Mícheál Ó hAodha ag iarraidh orainn gan dearmad a dhéanamh ar roinnt den aos ealaíne a chuaigh romhainn.