A fhaid is go n-aithníonn muid go mbíonn fréamhacha na gcomhlachtaí ilnáisiúnta éadomhain go minic, go bhfeiceann muid na deiseanna atá ann ár bhfiontair féin a chruthú agus a fhorbairt, agus go ndéanann muid iad a bhunú agus a fhás go bródúil agus go cinnte, beidh linn.

Ach léiríonn an cúpla-focalachas i leith na Gaeilge cé chomh héadomhain is atá na faisin seo.

Ós rud é gurb iad cluichí CLG, an sacar agus an rugbaí is mó a mheallann buachaillí agus cailíní chun a bheith páirteach iontu, bíonn linn éadoimhne fear agus ban fágtha ó thaobh na spórt Oilimpeach de – lúthchleasaíocht, dornálaíocht, an tseoltóireacht, an snámh agus araile.

Tá an loch i lár an fhásaigh agus imíonn an t-uisce go tapaigh trí ghalú de dheasca go mbíonn an ghrian ag taitneamh anuas air an lá ar fad agus go bhfuil an loch an-éadomhain.

Chomh maith leis sin tá an t-uisce réasúnta éadomhain anseo, agus ní bheadh na deacrachtaí céanna i gceist agus a bhfuil le druileáil dhomhain, mar atá ar siúl i Murascaill Mheicsiceo.

Ní lú iompar foréigniúil na dtuismitheoirí, in ainneoin gothaí éadoimhne na bréagshiabhialtacha a rialaíonn ionad sugartha na ndaoine fásta, ’sé sin, an seomra suí meánaicmeach.

Leigheas Galar Súl ======== Táthar ann a deir nárbh fhéidir lena leithéid de chaidreamh fás ó shíol a chuirtear chomh éadomhain agus a chuirtear le Tinder: níl ach cuma fhisiciúil an duine tábhachtach ar an áis.