Braithimid saoirse éigin anseo, nó faoiseamh ba chirte dhom a rá, i ndiaidh anord na hIndia.

"Bhí anord taobh amuigh Hillsborough.

Fágfaidh sé anord agus ainrialtacht ina dhiaidh, ach is róchuma leis.

Ní raibh na saothair seo ar díol sna siopaí turasóireachta agus léiríodh iontu an foréigean agus an t-anord a bhí i gceist ó cuireadh tús leis an chogadh.

Bheadh anord ann dá mbeadh gach duine maslaithe ag a leithéid.

Nuair a phill siad ar Pháras i 1913, an uair seo Nijinsky agus Stravinsky péireáilte ag Diaghilev, bhí corraíl agus anord níos measa an iarraidh seo nuair a léirigh siad “Le Sacre du Printemps” i Théâtre des Champs-Elysées.

Tá cur amach againn go léir ar an anord fuilteach atá faoi réim san Iaráic ó chuir fórsaí an Domhain Thiar deireadh caithréimeach le riail Shaddam Hussein i 2003.

Mí go leith tar éis na dtuilte agus an sciorradh tailte a mharaigh gar do 900 duine sna sléibhte soir ó thuaidh as cathair Rio de Janeiro, tá anord fós i réim sa réigiún.

Tagann buairt uirthi – seo bean ‘a thuigeann rudaí’ – an chéad nóta buailte go bhfuil an domhan as a riocht, go bhfuil anord chugainn.

Cad ba chúis leis an anord seo go léir? Ní le cúrsaí peile a bhain sé – tá sé sin cinnte.

Le hanord agus ainrialtacht fágtha i ndiaidh na hidirghabhála “daonnúla” san Afraic Thuaidh, dhírigh FPI a aird ar Shiria.

Más féidir a rá go raibh an iomarca maorlathais agus cáipéisíochta i roinnt mhaith comhlachtaí roimhe seo, bíonn easpa pleanála agus anord i gceist go minic sa lá atá inniu ann.