Bhí an ceol go smior ina mhuintir - bhíodh ceol i gcónaí sa teach i nDoire, idir cheirníní agus cheol beo: an pianó, an fheadóg stáin, an bosca ceoil agus, uirlis Dermot, an fhidil.

“D’fhoghlaim daoine amhráin Bridie Gallagher ó cheirníní agus tá sé ‘internalised’ acu.

Níl mé ag rá, gan amhras, nach bhfuil cead ag ceoltóir a chuid ceoil a thaifeadadh agus a dháileadh ina bhealach féin agus, leis an bhfirinne a rá, níl fadhb ar bith agamsa leis na ceoltóirí atá ag iarraidh na lipéid cheirníní a thréigean.

Níl mé ag rá, gan amhras, nach bhfuil cead ag ceoltóir a chuid ceoil a thaifeadadh agus a dháileadh ina bhealach féin agus, leis an bhfirinne a rá, níl fadhb ar bith agamsa leis na ceoltóirí atá ag iarraidh na lipéid cheirníní a thréigean.

Is é sin, a luaithe agus a imíonn teanga as amharc, agus a dhéantar foclóir di agus nach mbíonn sí le cloisteáil a thuilleadh ach ar dhioscaí agus ar cheirníní, agus ní ó lá go lá, tá deireadh leí.

** Bailiúchán atá anseo de cheirníní singil a d’eisigh Gael Linn idir 1968 agus 1980.

Tá go leor ceoltóirí sásta go bhfuil na lipéid cheirníní ag cailleadh smachta ar an tionscal ceoil ach níl Toner Quinn cinnte an rud maith é amach is amach a ról a bheith i mbaol.