Ní bheidh inniúlacht acu sa teanga agus seans maith nach mbeidh mórán ceana acu uirthi.

Eisíodh ciorclán ag an am (uimhir 43/1975) a threoraigh go mbeadh marcanna breise (10%) ar fáil d’iarrthóir as inniúlacht sa Ghaeilge a bheith aige.

“Agus nuair ba léir a acmhainn agus a chumas agus a inniúlacht do lucht a adhraithe d’íoc siad a gcuid deachúna agus cheannaigh sé teach flaithbheartach agus long bhraineach agus éadaí prionsúla.

Ina óige, chonacthas dó gur rud diamhrach inmhianaithe dofhála a bheadh i gcónaí thar a chumas a bhí sa Ghaeilge, agus, aisteach go leor, ba í an tsuim a bhí aige sa Bhéarla a mhúscail a chuid spéise sa Ghaeilge mar is ceart.

Ó thaobh an raidió de, ós rud é nach mbíonn fotheidil ann, caithfidh cumas áirithe teanga a bheith agat le héisteacht, le tuigbheail agus le sult a bhaint as craoladh an raidió.

Seachnaíonn Súil an Ní nach bhFeiceann ========== Nach ait an mac an saol fós féin? Is dream muidine, na Gaeil a fhógraíonn ár gcumas ceoil ar an ardán domhanda go rialta agus a bhfuil stádas faoi leith bainte amach sa réimse chultúrtha sin againn, le blianta beaga anuas go háirid.

Le breis is tríocha bliain anuas tá cuid de na ranna agus oifigí stáit tar éis neamhaird a thabhairt ar inniúlacht sa Ghaeilge agus ardú céime á shocrú acu, mar a mhíníonn Breandán Delap.