Tá go leor samplaí den mhodh oibre seo le feiceáil sa taispeántas: feananna déanta as cleití; bileoga ceoil a osclaíonn agus a dhruideann leo féin; uirlisí a scaoileann péint amach ar na ballaí nó ar an urlár; dordveidhil a dhéanann ceol aisteach taibhsiúil .

" Tá éisteacht i gceist sa taispéantas, chomh maith leis na portráidí taibhsiúla.

Léirítear i *Ghostship* long taibhsiúil, a rinneadh as fíorlong clúdaithe le péinteanna solasmhara, agus tháinig na sluaite go Cuan Átha Cliath le hamharc air nuair a bhí sé ar taispeáint.

AÓF: Cé hiad na ceoltóirí atá ar an albam? LMacM: An píobaire Mícheál Ó Briain, a sheinneann an fheadóg chomh maith ar an albam, Caoimhín Ó Raghallaigh ar an bhfidil, ar an bhfeadóg mhór agus an bhfeadóg stáin agus ar uirlis thaibhsiúil ón Iorua darb ainm an hardanger.

Tagann fuaim thaibhsiúil aisti.

I mo thuairimse, áfach, tá íomhánna taibhsiúla Chiara Conway – ar grianghrafadóir áitiúil na Ceathrún Rua í – ar an ghné is cumhachtaí den saothar seo.

An t-aon rud liath a bhí le feiceáil nó lí mhistéireach Mont Sainte-Victoire, í liath-airgid, pastalach agus taibhsiúil – bé Cézanne.

Ceolann Philipsz an t-amhrán dobrónach í féin agus gí gur i nDánlann Tate atá sé le cluinstin faoi láthair, bhí sé le cloisteáil roimhe seo mar ghlór taibhsiúil faoi thrí dhroichead i nGlaschú.

Bíonn na hamhráin le cluinstin i mblúiríní taibhsiúla, a imíonn uait seal agus ansin a thagann ar ais chugat, rud beag cosúil le tuile agus trá na taoille.

Teilgeadh íomhánna scanrúla de chnámharlaigh, dheamhain, agus de thaibhsí ar bhallaí, ar bhráillíní agus ar scáileáin de chineálacha éagsúla agus clúdaíodh le deatach iad go minic chun atmaisféar níos taibhsiúla fós a chruthú.

Ina measc bhí Paul Philidor a chuir sár-sheó taibhsiúil ar bun sa bhliain 1722, seó a léiríodh os comhair na sluaite i gcathracha móra dála Bheirlín, Vín, agus ar ndóigh, Páras féin.

Anois agus na híomhánna curtha ag gluaiseacht aige, d’aistrigh Robertson an seó go hionad níos taibhsiúla fós, uaimh thréigthe faoi bhun chlochar na gCaipisíneach sa Place Vendôme.

San ionad adhfhuafar sin a d’eagraigh sé oícheanta taibhsiúla go rialta, é i mbun turgnamh le soilse, guthanna/fuaimeanna agus maisithe stáitse éagsúla; mhair na seónna sin ar feadh sé bliana agus ní nach ionadh, nuair a bhí an chuma ar an scéal go raibh Robertson in ann taibhsí na marbh a thabhairt ar ais ar an saol agus dul i mbun cainte arís os comhair lucht féachana.