"Tá muid ag cuartú an húirín sin Coimín mallaithe," a mhínigh siad do thuairisceoir *Beo Ar Éigean*, "Agus nuair a thiocfaidh muid air beidh sé ag ceol go cuachach go deireadh a ré.

“Cén fáth, más ea, go n¬-éisteann tú leo, a húirín gan mhaith?” a d’fhiafraigh mé d’fhear na súile nimhe.

An chéad uair a casadh dom an húirín sin d’amharc sé orm idir an dá shúil le haoibh bheag ainglí ar a ghnúis.

A chonách sin air mar húirín! Agus caidé faoi Christmas Ó Díomasaigh? Beacán Cac Bó Ó Díomasaigh a dtugtar air istigh sa Roinn sin.

“Tusa agus do sissy prissy River Dance! Cad é a bheadh a fhios agatsa faoi fhíordhamhsa, a húirín gan rath?” Ní miste a rá go raibh Balor thar a bheith sásta léi, ní hamháin le caighdeán a cuid Gaeilge, ach gur aontaigh sé go hiomlán lena raibh le rá aici fosta.