Ceann de na comharthaí sóirt a bhí ag baint leis an athrú mór seo ná gur theastaigh uathu go dtuigfeadh daoine cad a bhí á rá ag an mBíobla, dóibh féin ina gcroí istigh.

00 ar maidin Deir fear eile go tarcaisneach go bhfuil sé thar a bheith sásta gur tógadh a oiread sin sárbhóthar ó dheas le daoine a thabhairt ó thuaidh lena gcuid siopadóireachta a dhéanamh! Comharthaí sóirt an gheilleagair laig Ach taobh amuigh den ghreann/tarcaisne/ schadenfreude, tá plé ar an chiall atá le praghsanna a bheith íseal.

Agus tá na comharthaí sóirt ar fad ann go bhfuil an dea-shéasúr tagtha.

Conas nach bhfacamar ag teacht é? Bímid ag féachaint ar a chéile anseo agus ag cur an mhilleáin ar a chéile mar tar éis an tsaoil nach sinne faoi deara é? Cén fáth nár labhramar amach in am? Cén fáth nár aithníomar na comharthaí sóirt? Cén fáth nár thuigeamar go mbeadh deireadh le saoirse cainte, go raibh na boic ag ullmhú don lá a mbeadh na meáin go léir faoina smacht acu agus nach mbeadh ach an t-aon tuairim amháin ann feasta.

Tá comharthaí sóirt ghalar na mallréire á nochtadh inti.

Ní dóigh liom go n-aithneodh na filí úd comharthaí sóirt an ghrá chomhaimseartha, ámh, mar galar de shaghas eile ar fad is ea an grá seo, faraor.

Tá na comharthaí sóirt i ngach áit; an t-ollfhuadar tógála, an t-airgead scaoilte, an sruth leanúnach inimearceach ón Áis ag cur fúthu, iarrachtín míchompordach, b’fhéidir, le hais seanphór na hIodáile, na Gréige, na bhFilipíní, agus, ar ball, na Liobáine – iad siúd a tháinig anonn rompu, tonn i ndiaidh a chéile, ó na naoi déag tríochaidí ar aghaidh.