Gehry, tá an tsamhail dhraíochtúil seo againn a athraíonn cruth, dath agus dearadh gan stad i rith an lae de réir mar a dhéanann an ghrian a haistear trasna na spéire.

“Bhuel, chonaic mé an dráma é féin in Amharclann an Tricycle - an áit is fearr ar domhan le hé a fheiceáil - agus bhí mé faoi dhraíocht ag an lucht féachana.

’S í do chanúint leathan a nochtann gur coimhthíoch saonta thú go dtáinig tú ó thaobh eile na farraige is nach bhfuil eolas ar bith agat ar nósanna na hÉireann ’S é do cheannaghaidh neamh-Áiseach a nochtann fiú gan focal amháin a rá go bhfuil tú gan dabht i do waiguoren* ’s nach bhfuil eolas ar bith agat ar nósanna na Síne Sléibhte maorga atá i do thimpeall Cuireann na carraigeacha crochta iontas ort Tá tú sáite i nglaise na bpáirceanna is na bhfánaí Is ar do shuaimhneas atá tú ansin Agus tú i measc na ndaoine ag canadh is ag caint is ag ól Sa teach leanna beoga i nGleann Nó ag rince in éineacht le comharsana Sa tsráid bhríomhar i Yangshuo Beidh lúcháir an chomhluadair chroíúil ort Ní i do waiguoren a bheidh tú níos mó Mo rabhadh duit, a chara Uair amháin agus tusa san áit Tiocfaidh draíocht ort i ngan fhios duit is beidh sé do do mhealladh go deo!

D'fhan an chuid seo d'fhealsúnacht an Oird le hÓ Cathasaigh, dar liom, ach níos soiléire arís, bhí sé faoi dhraíocht ag armáil na bProtastúnach.

Ciallaíonn sé sin go mbeifear ag súil le cíoradh géarchúiseach (seachas geisfhocal na bpreasráiteas) ar imeachtaí a bhaineann go sonrach leis an Ghaeilge nó leis an Ghaeltacht.

Iníon Tionsclaí as Siceagó ============= Cérbh í Hazel Lavery, a chuir a fear chéile chomh mór sin faoi dhraíocht gur pheinteáil sé gan stad í agus gur úsáid a híomhá mar phearsantú ar Éirinn le cur ar bhancnótaí an tSaorstáit nua a tháinig mar thoradh ar an Chonradh Angla-Éireannach i 1922? Rugadh Hazel Martyn i Siceagó í 1880 agus b’iníon leis an tionsclaí saibhir de bhunadh Angla-Éireannach Edward Jenner Martyn í.