Sna seachtóidí thit athbheochan mhór ceoil tíre amach sa Ghearmáin.

Sna seachtóidí thit athbheochan mhór ceoil tíre amach sa Ghearmáin.

Bhí an-suim agam i gcónaí i gceol tíre Mheiriceá agus i gceol traidisiúnta as tíortha eile.

Bhí athbheochan mhór ar siúl sa cheol tíre sna Stáit Aontaithe agus san Eoraip ag an am, agus tháinig neart bailitheoirí agus amhránaithe óga go teach Jeannie.

Tá na cainteanna á n-eagrú le cuidiú ó Institiúid Léann na hÉireann, Ollscoil Learphoill, agus ó Ionad an Staidéir Imirce atá lonnaithe i nDaonpháirc Uladh-Mheiriceá i gContae Thír Eoghain.

Agus an aois scoir sroichte aici, shocraigh sí an chuid eile dá saol a chaitheamh ag maireachtáil leis na daoine ba bhoichte i gCaireo, lucht na ngiobal nó iad siúd a mhaireann ar pé rud a fhaigheann siad ar na sráideanna.

Tá sé ag brath ar dhaoine an t-am seo leis an tionscadal is déanaí atá ar siúl aige ina mbeidh 2,400 duine den ghnáthphobal rannpháirteach in ealaín suiteála beo.

Nó an amhlaidh gur ráiteas in éadan chóras lofa na mbancanna /an chaipiliteachais atá ann - sórt scread feirge daoscarshlua dífhostaithe Mheiriceá an Spealadh Mhóir, cosmhuintir John Steinbeck sna ‘*Grapes of Wrath*’, an é sin an fonn a chóirigh Penn dúinn as bunscéal Clyde Barrow agus Bonnie Parker? Nó ar cheart an bheirt seo a thaispeáint mar shraith-dhúnmharfóirí fuara, seachas i bhfoirm Dunaway agus Beatty, atá ar an mbeirt leannán retro-chic is mealltaí sa chanóin? D’ardaigh ceisteanna dá leithéid idir theas agus sholas nuair a phléasc obair Penn ar scáileáin an domhain tá dhá bhliain le cois an dá scór anois ann.

Dhá imeacht chosmhuintire atá i Twestival agus Gradaim na mBlag a tharla ag deireadh mhí Mhárta.

Ag a gcomhdháil bhliantúil deir Ceannaire an Chomhaontais Ghlais, Trevor Sargent, go bhfuil faillí déanta ag Páirtí an Lucht Oibre sa chosmhuintir.

Tógadh an páirtí ar bhunshraith d'ionraiceas agus de bhá leis an chosmhuintir.

Dúrt gur cheapas go raibh sé siúd tar éis teacht go hÉirinn, cosúil leis an CAI mar ionadaí dos na Bainc mhóra, i ndáiríre, agus cheapas go rabhadar ag píonósú an ghnáthlucht oibre, daoine bochta, daoine dífhostaithe, daoine ar pinsean chun fiacha ollmhóra lucht specúiléireachta a íoc.

Tá formhór mór na bpóilíní armtha, tá cead ag fir shlándála phríobháideacha gunna a iompar agus is iomaí gnáthdhuine a bhfuil gunna ina sheilbh.

) Mhúscail Muirthéacht na Fraince mothúcháin éagsúla i samhlaíocht Foucault; meas ar an gcosmhuintir a tháinig aniar aduaidh ar Versailles i riocht jacquerie brúidiúil ach a chuir snas uasal orthu féin roimis dhúnmharú an rí, meas ar an fhuinneamh intleachtúil a gineadh, ach blaistear eagla agus amhras freisin.

Is aoibhinn leis an gcosmhuintir, is cuma cén tír atá i gceist, scéal an reibiliúnaigh a chuireann “i gcoinne an chórais”, an duine sin a bhfuil crógacht ar leith ag baint leis nó léi.

Bíonn sé le maíomh ag daoine áirithe gur cuimhin leo cá raibh siad nuair a chuala siad faoi fheallmarú John F Kennedy.

An gceanglóidh siad leis na heasaontóirí mé? “Nach bhfuil na fenians uilig mar a gceanna?” Chuala mé daoine a rá go mbeidh deireadh buan leis an aighneas ó thuaidh cionn is nach bhfuil an t-aos óg chomh seicteach leis an seandream.

Samhlaímis muintir na leabhar sin, an tOileánach, nó Allagar na hInise, ba dhaoine deisbhéalacha bríomhara iad a casadh linn ansiúd! Ar an láimh eile, feictear Ciaran Mc Cauley agus is féidir liom a rá gur bhuaicphointe an dráma é Mc Cauley mar an seanlad.

“Bhí mé ag iarraidh cuid d’ár stair radacach a thaispeáint in áit neamhfhoirmiúil, sa dóigh is go mbeadh gnáthdhaoine in ann labhairt fúithi agus iad amach don oíche,” dúirt sé liom ag an t-am sin.

Ag an am céanna, an rud is maith liom, nuair a fheiceann tú gnáthdhaoine as Conamara, nó as áit éicint eile, ag dul isteach i dTeach Laighean agus deirim i gcónaí go bhfuil fáilte rompu - tugaim tacaíocht do na turasanna scoile, do dhreamanna pobail, a ghabháil suas agus siúl thimpeall ann - mar deirim gur leob an áit sin.

Bhí Gaeilge chraicneach ag an seandream.

“Cá mbeimis gan iad?” a deir lucht na humhlaíochta d’aon ghuth amháin.

Ach bhí mé fiosrach freisin faoi rannpháirtíocht i gcúrsaí spóirt i measc na ‘ngnáthdhaoine’ nó sa phobal i gcoiteann.

Go raibh maith agaibh, a dhaoine córa! Tá an t-ardú mheanman sin tábhachtach dúinn freisin, ó táimid ag rith trí fhobhailte anois nach n-aithním in aon chor.

: Bailiúchán d’amhráin tíre agus den cheol traidisiúnta a thaitníonn go mór liom atá cuimsithe agam ar an albam seo.

Dá mbeifeá chun cur síos a dhéanamh orainn ó thaobh stíle de, is dócha go bhféadfá a mhaíomh gur meascán eicléicteach atá ann idir cheol traidisiúnta na hÉireann, ceol na muintire agus an ceol domhanda – táimid oscailte don iliomad tionchar agus stíle - ó Michael Jackson go Mozart! Rotha Mór an tSaoil ag Síorchasadh ============== **M.

Níos measa fós, níorbh iad cosmhuintir an stáit ba mhó a bhí thíos leis an eachtra seo, ach na daoine sin a thiománann isteach go Nua-Eabhrac i gcomhair oibre.

Is dóigh liom go dtagann cinneadh Abbott salach ar thuairim dhaingean na ngnáthdhaoine abhus gur tír í an Astráil ina bhfuil sochaí chothromaíoch gan aon aicmíocht bainte amach acu.

B’uafásach an scéal é dóibh siúd a bhí ar bord agus dá muintir sa bhaile.

Bhí Eugene Mac Aoidh, iarbhainisteoir peile Uíbh Fháillí agus iriseoir, in aghaidh an mhargaidh ar an ábhar gur shíl sé nach mbeadh cuid den seandream a chaith a saol ag saothrú ar son an CLG in ann cluichí áirithe a fheiceáil toisc nach raibh Sky TV acu agus nach mbeadh sé acu toisc nach mbíonn uathu san ach na cluichí Gaelacha a fheiceáil.