Deirtear gur tugadh "Inis Dáimh Léith" ar Chléire sa tseanreacht.

Bhí sé caol fada, a bholg buailte thiar ar a dhroim agus scead liath os cionn an dá chluais aige.

Bhí carr de dhíth ar an IRA le gunnaí agus baicle fear a thabhairt go dtí an Clochán Liath.

Rud eile a chuaigh i bhfeidhm orm ná na ballaí arda déanta as aolchloch liath.

Tá sráidbhaile Loch an Iúir suite i nGaeltacht Thír Chonaill, ar an N56 idir Gaoth Dobhair agus An Clochán Liath.

Bhíodh *frisson *ann nuair a bhíodh buamaí ag pléascadh; bhí muid ag déanamh gáire fán iliomad tabúnna a bhíodh greanta i sochaí an Tuaiscirt, ach le himeacht bhunús an fhoréigin, níl fágtha ach cultacha liatha na polaitíochta.

Tá ionad beag cuairteoirí ag Mainistir Liath fosta, agus tá luibhghort ann agus luibheanna ó na meánaoiseanna ag fás ann.

Sa mheánaois, bhíodh a lán feirmeacha éisc thart ar An Mhainistir Liath, agus is dócha go raibh na manaigh ag próiseáil agus ag onnmhairiú an éisc.

) Ach ar ais chun na Foraoise, a léitheoirí dílse.

Agus Tír Eoghain – nach bhfuil an lámh dhearg mar shuaitheantas acu, mar atá againn féin? Nach muidne a bhí bródúil nuair a chonacthas an lámh dhearg in airde ar fud Pháirc an Chrócaigh lá an chraobhchluiche! Lámh Dhearg abú! Agus amharc ar na dathanna a chaitheann na himreoirí: dearg agus bán, agus dath gorm ar fhobhríste gach aon duine de na himreoirí – dearg, bán is gorm: dathanna na Ríochta Aontaithe – na dathanna is ansa le gach dílseoir beo nó marbh (seachas oráiste, dar ndóigh – agus ór bhonn an phuint sterling, agus dubh an Guinness, agus donn an ispín fhriochta, agus liath luaith gheansaí Celtic i ndiaidh a loiscthe.

Tá sé suite i mbáisín cnoc glas agus tá neart ballaí ísle liatha cloiche le feiceáil, chomh maith le macasamhla de dhá thúr faire.

Chonaic muid coilíneacht mhór rónta liatha, ina luí ar charraigeacha.

Tá sé suite i mbáisín cnoc glas agus tá neart ballaí ísle liatha cloiche le feiceáil, chomh maith le macasamhla de dhá thúr faire.

Chonaic muid coilíneacht mhór rónta liatha, ina luí ar charraigeacha.

Bhí aige leis an ghléas bheag liath a chroitheadh agus a chur go béal dhá uair.

“Tá sé ina sprios ceart agus thug mé faoi deara go bhfuil scead liath ag toiseacht ar chúl mo chinn, díreach mar atá ar m’athair.

Bíonn sé doiligh réiteach a fháil den ghruaig atá geal-liath ach dhéanfaidh mé mo dhícheall.

Sroichimid Ashikawa – tá sé díreach cosúil le haon chathair liath timpeall an domhain.

Tar éis dom teocht de 35 céim Celsius a fhágáil i mo dhiaidh i Sydney agus Singapore, céard a bhí ag fanacht orm i mBaile Átha Cliath? Agus an t-eitleán ag dul i dtreo Aerfort Bhaile Átha Cliath, is ar éigean a bhí mé in ann aon rud a fheiceáil tríd an mbáisteach agus na scamaill mhóra liatha.

Mar atá le feiceáil san fhorbairt atá beartaithe sna Clocha Liath, mo bhaile dúchais féin, tá áiteanna áille, seanáiteanna, á scrios ar mhaithe leis an airgead.

Sleamhnaíonn m’aird chuig an mbean in aice liom ag gearán faoina ceann a bheith ag éirí liath le strus an tsaoil! An *latté* ídithe.

An t-aon rud liath a bhí le feiceáil nó lí mhistéireach Mont Sainte-Victoire, í liath-airgid, pastalach agus taibhsiúil – bé Cézanne.

Tá na feirmeoirí ag brath freisin ar dhaoine ar scor a chaitheann cuid dá saol ag taisteal – ‘fánaithe na léithe’, mar a thugtar orthu, ach arís, níl an cumas ceart iontu.

Scannán a chuireann an dubh ina gheal is an geal ina dhubh agus an liath go tiubh tréan dá phailéad sin.

Ach má tá an léithe luath ort agus tú ag dul in ‘aibíocht’ nó in aois, is féidir gur cuimhin leat go ndearna arm na hAirgintíne ionradh ar oileáin creagacha san Atlantach Theas in Aibreán na bliana 1982.

Bhí pictiúir eile ar na ballaí, iad chomh gránna lena chéile, dubh agus liath agus bagrach, iad ag teacht salach ar mhúrphictiúir eile a léirigh mórtas cine na bProtastúnach - an Titanic, George Best, cath an Somme (tá patrún á nochtadh anseo).

Is cuimhneach liom, a bheith ag canbhasáil leis lá i gCois Fharraige agus bhuaileamar isteach i mbothán, ar a dtugtaí demountable i gConamara: bosca pre-fab ar dhath liath taobh amuigh agus dorcha taobh istigh, cheal mórán de sholas an lae á scaoileadh isteach ag na fuinneoga beaga.

” Ach ar ndóigh tá an chiall chéanna ag na focail 'glas' agus 'liath' sa Ghaeilge, agus mar sin de bhí an dath ag fóirstean go maith don bhuaic sceirdiúil, chlochach seo.

Téann na suáilcí is na duáilcí a bhaineann leis an imirce i gcion ar gach duine, idir fhir is mhná, ó liath go leanbh, agus is iomaí buntáiste agus míbhuntáiste a roinneann gach duine a thugann faoi thuras thar lear, pé inscne atá i gceist.

Tá mé thar a bheith sásta a bheith anseo cé go bhfuil sé chomh liath scamallach agus atá sé sa bhaile.

Ag an tréimhse chéanna nuair a bhí rialtas na Fraince ag cur coisc ar an chomórtas seo ina bhfuil béim faoi léith curtha ar áilleacht agus ar chur i láthair na bpáistí—bhí an chéad cheann riamh den chineál chomórtas Mheiriceánach seo ar siúl abhus in Éirinn i mí Meán Fómhair.

Cruthaíodh neart conspóide ina léith sna meáin, i pobal na tíre gan trácht ar thuismitheoirí agus ar Ryan Tubridy fiú amháin! Ní mó ná sásta a bhí an chuid is mó de mhuintir na hÉireann faoin chineál chomórtais seo a bhí ag leagan béime ar chuma an pháiste—ag tosú leis na héadaí.

Bhí fear amháin a d’fhreastail ar mo chúrsa in ann 12 cineál féir a aimsiú ar thaobh an bhealaigh cóngarach d’Oideas Gael in achar gairid 10 mbomaite! Ach cúpla lá tar éis sin, chuaigh fear áitiúil thart ag scairdeadh fiailnimhe ar chiumhais an bhóthair agus mharaigh sé gach rud! In ionad lusanna ildaite, tá gach rud dóite agus liath anois agus tá cuma uafásach air agus tá dochar déanta don ghnáthóg seo.