Cleas suarach atá ann, sa gcomhthéacs sin, teacht chun fóirithinte ar dhaoine le bia i bhfoirm GMO amháin, agus úsáid a bhaint as ocras na mbochtán chun an bia nua seo a scaipeadh.

Agus ní féidir a shéanadh go gcosnaíonn sé an t-uafás airgid scoileanna a reáchtáil, agus nuair nach bhfuil an t-airgead ansin - cé gur suarach an pá a fhaigheann an fhoireann i scoileanna Caitliceacha na Stát Aontaithe - is gá roghanna deacra a dhéanamh.

Ba shuarach an mhaise é aird a tharraingt ar an scoláire bocht seo nach ndearna a dhath as bealach ach go raibh sé de mhí-ádh air gur mac é le duine de na dúnmharfóirí ba bhrúidiúla i stair na hÉireann.

Thuig mé gur fhadhb í an mhionchoireacht an uair sin, agus is cinnte go bhfuil an fhadhb sin imithe in olcas le cúpla bliain anuas.

Thuig mé gur fhadhb í an mhionchoireacht an uair sin, agus is cinnte go bhfuil an fhadhb sin imithe in olcas le cúpla bliain anuas.

” Fiafraím di an bhfuil dianiomaíocht idir láithreoirí teilifíse agus an gcaitheann daoine go suarach lena chéile uaireanta dá bharr.

” Agus cén fáth a mbíonn an pholaitíocht shuarach sin i gceist i gcoláistí tríú leibhéal? “Ceist mhaith.

Ar ndóigh, ní fhaigheann na meáin Ghaeilge ach slisín beag suarach den fhógraíocht a dhéanann Rialtas na hÉireann sna meáin chlóite agus caithfear sin a chur ina cheart fosta.

Is cinnte gur rith an smaoineamh céanna le Gearóid Ó Cairealláin, Eoghan Ó Néill agus daoine eile nach iad a raibh dlúthbhaint acu le blianta luatha an nuachtáin agus iad ar a mine ghéire á chur amach ar acmhainní suaracha.

Ar saoradh tír ar bith ón daorsmacht lena leithéid de ghníomh suarach? *Jaw-jaw* duine ar bith? ***************** Anois agus Ian Paisley éirithe as an pholaitíocht – rud a rinne sé ag deireadh na míosa seo caite – tá sé le dírbheathaisnéis a scríobh.

A gcoir? Lorg siad cead le hagóid a dhéanamh i gcoinne an chúitimh shuaraigh a thug Rialtas na Síne dóibh cúpla bliain ó shin i ndiaidh gur glacadh seilbh ar a dteach le haghaidh forbartha uirbí.

Mionscairshealbhóirí ba ea an chuid is mó acu, ach bhí corrshagart ina measc, breitheamh nó dhó agus bhí miontiarna talún thall is abhus le háireamh ina measc chomh maith.

Níl sa saol acu ach dífhostaíocht, mionchoiriúlacht agus foréigean.

Céasadh Ar ndóigh, i gcomparáid le rudaí eile a bhí ag déanamh scime do mhuintir Mheiriceá, ba rud sách beag é dúnadh na carcrach, ach ba léir go raibh Obama ag tabhairt leide.

Tá sé thar am freisin go ndéanfaí iarracht an nasc a bhriseadh idir cheisteanna shuaracha áitiúla agus baill an oireachtais.

Is cuimhin liom blianta ó shin gur léirigh mo dhearthair a mhíshásamh leis an idirlíon, ag rá faoin mbealach a dtaispeántaí sna meáin é: “Cén fáth go léirítear i gcónaí é le daoine i mbun gníomhaíochta? Ag léimt san aeir? Le cuma ridirí rollercoaster orthu? Ag baint taitnimh as an saol amuigh faoin aer?” Déanta na firínne, dar leis, is i seomraí beaga sa dorchadas a tharla na miongníomhartha a bhain leis an saol seo ar líne.

Tá taithí ag Pat Scary ar gach a mbíonn ar siúl agus ar gach nach mbíonn ar siúl i Roinn na Gaeltachta, nó bhí sé ina aire stáit inti roinnt blianta ó shin.

Dar le McAliskey gur thuig Aontachtaithe sin agus gurb shin é an fáth a raibh siad chomh diongbháilte sin in éadan an leasaithe ba shuaraí.

Bhí gnéasúlacht éigin ag baint le bheith ag tuairisciú ar an uafás is déanaí i súile aicmí áirithe ach anois, le theacht na síochána, ní bheadh le déanamh acu ach a bheith ag scagadh mionchúrsaí suaracha Stormont i bhfad ó bholadh an cordite.

Imirt an Dráimh ag an Mámh =============== Go tobann bhí an fothaispeántas i lár an aonaigh, le Trump ag spalpadh a scéil ar gach clár teilifíse a ghlacfadh leis.

Mionchoirpeach ar imeall na coiriúlachta sráide i mbruachbhailte Barcelona is ea é.

Ciallaíonn sé seo nach mbeidh náire ar éinne arís nuair a tagann an bille agus níl aon bhriseadh nó airgead tirim acu.

Ní mó linn é ná cáithnín faoi fhiacail an easpa aitheantais seo, ach is crá croí amach is amach é an tarcaisne a thugann muintir eile na tíre dá bpríomhchathair go rialta (Eagrán 86, Meitheamh 2008).

Is ar éigean atá muid in ann cúpla teach a choinneáil ag dul ar an tuarastal suarach a fhaigheann muid.

“B’fhéidir go dtiocfá ar cuairt chugainn,’ arsa sé féin ansin, Ní rud fánach a bhí ina leithéid de chuireadh.

Agus páirtí comhrá aimsithe agat beidh ort snámh tríd an mionchaint uilig agus i ndiaidh cúpla lá de chomhráite beidh tú bréan de na haileonna is na haon chraiceanna ar fad.

Nuair a fógraíodh an phianbhreith chuaigh na tráchtairí seo le craobhacha, ag maíomh go raibh an éiric as compás nuair nach raibh i gceist ach ‘coir neafaiseach’.

An Fhírinne á Nochtadh ======== Sa leabhar *Debt: The First 5,000 Years* le David Graeber (Melville House, 2011) faighimid léargas eile ar na Ridirí Fáin agus ní uasal ach uiríseal amach is amach ab ea iad, más fíor! Ba mhinic ina dtuilithe ag na mionuaisle iad agus nuair nach bhfuaireadar faic trí oidhreacht cad a bhí le déanamh acu ach an bóthar a bhualadh.

Nóta ón Eagarthóir: Chuir Beo! cosc ar Bhalor triall ar an Irish Fest i Milwaukee i mbliana mar gheall ar na nithe maslacha, suaracha a bhí le rá aige faoi dhuine mór le rá i saol na Gaeilge in eagrán na míosa seo caite.

An áit ar sacadh eisean Leitir Fraic, níor thada na scéalta againne, le hais éigniú, dúnorgain nó marú agus uaigeanna nach dtugadh gaolta cuairt.