"Árú cad é an dóigh nach dtiocfadh leat an mulldaí beag seo a mhilleadh?" arsa Nuala agus chrom sí os a chionn.

Bhí an codladh ag breith ar an cheann is óige agus is cuma cé mhéad gonc a thug a dheartháir dó thit néal eile codlata air.

"Beidh sé i gceist agam cuairt stáit a thabhairt ar Bhaile Átha Cliath go luath agus beidh mé ag súil le go gcaithfidh sí liomsa díreach mar a chaithfeadh sí le ceann stáit ar bith eile, seachas an phóg agus an sonc sa ghualainn.

"Tugaimis Little Inverness air, óir is as sin do mo shin-seanathair!" a dúirt leaid amháin as Dún Éideann, ag tabhairt sonc sa bhéal do bhuachaill Éireannach.

Anois, in áit bualadh le chéile le haghaidh cuideachta agus comhrá, is rómhinic ar fad sinn ag seoladh ‘sonc’ ar Facebook, nó ‘gíog’ ar Twitter.

Tá an chistin lán bia agus an siléar lán fíona…” “Caidé sin a dúirt tú faoin chistin agus faoin siléar?” “Lá bia agus lán fíona, agus tá roinnt bairillí móra beorach sa seomra stórais…” “Cén áit a gcuirfidh mé an ghairleog lofa seo, a Angela?” Agus, a léitheoirí dílse, nuair a thiocfaidh an scéal amach go bhfuil ár gcuid fiacha maite dúinn, beidh a fhios agaibh nach d’Enda ná do Michael Noone a bhfuil an chreidiúint ag dul, ach do Bhalor an Laoch, a chroch suas a mhisneach ar son na hÉireann.