Is as Haváí ó thús é an *Nene*, agus is é an gé is teirce ar domhan.

Bhí múinteoirí díograiseacha i scoileanna eile ag múineadh an oiread ábhar agus ab fhéidir leo trí Ghaeilge - iarsmaí fánacha ón seanchóras scoite amach leo féin.

Seo a mhaíonn Fear na Súile Nimhe: "Dar le mo sheanchara, Daithí Atinburó, go bhfuil an Turasóir Meiriceánach anois áirithe go hoifigiúil i measc na ndúl is teirce in Éirinn, chóir a bheith chomh gann leis an siopadóir bocht agus an ceardchumannaí sásta.

Tá cuid den ábhar an-uathúil agus ní féidir a theacht air in áit ar bith eile ach is mar ealaín chomhaimseartha a phléann an Taisce leis an cheol traidisiúnta.

An rud is annamh is iontach, mar a deirtear.

Seo sampla amháin den fhaillí: thángthas ar sheilide tearc, *Vertigo Angustior*, sna dumhcha i mBá Ghlinne sa bhliain 2000.

Faraor, is radharc annamh go fóill é Gormaigh a fheiceáil sna bruachbhailte agus sna foirgnimh ghnó.

Thángthas ar sheilide tearc, *Vertigo Angustior*, sna dumhcha anseo i mBá Ghlinne sa bhliain 2000.

Bíonn an ceol spleodrach agus bíonn acmhainn grinn i gcónaí ag baint leo, rud atá annamh ó thaobh an cheoil chlasaicigh de.

Go fiú má dhéantar iarracht acmhainn gann a dhéanamh de acmhainn digiteach agus é a chosaint ó dháileadh agus ó athrú, bíonn daoine ar líne ar na saolta seo agus níl faic níos gaire dá gcroí ach cosaint na hacmhainne sin a bhriseadh agus an acmhainn a scaipeadh fud fad an ghreasáin, má's féidir.

Tearcán nár dheonaigh riamh a bheith teanntaithe isteach in aon chiabh, ná cás, ná caighean d’aon tsaghas.

Thángthas ar sheilide tearc, an Vertigo Angustior sna dumhcha anseo i gCuan Ghlinne sa bhliain 2000.

Siúlann Pat Butler ardmhá spioradálta na scannánaíochta an tros so ar chonair a leag dís sárléirtheoirí ‘fíoreisceachtúla’ amach roimhe.