" "Cuir, mar sin, a Réamoinn Rua Ribeach Rábach," a dúirt sí, í ag tarraingt a scátha báistí aníos as a mála mar ghléas airm ag an am céanna agus ag cúlú dhá choisméig shábháilte siar uaidh ar fhaitíos go mbainfeadh sé plaic aisti.

Nuair a chuireadh sé fearthainn, thógaidís a scáthanna báistí agus leanaidís ar aghaidh leo mar sin, gan guagadh ar bith.

Scáthbhrait agus scáthanna báistí móra; téitheoirí allamuigh; toilg; agus pluideanna fiú! Agus mar a dúirt mé – daoine áille – gach ribe éadaí a chaitheann siad ó dhearthóir éigin.