Tá an taoide eacnamúil ag casadh le cúpla mí anuas agus is anois atá ár spleáchas ar Stáit Aontaithe Mheiriceá ag teacht chun solais.

Is cinnte go bhfuil roinnt mhaith seirbhísí nua tosaithe ag Aer Arann le déanaí, go háirithe idir Éirinn agus an Bhreatain, chun a spleáchas ar na deontais OSP a laghdú.

Inneall gan truailliú nach gcuireann leis an téamh domhanda – slí chun neamhspleáchas ón ola a bhaint amach? Nach iontach an rud é? Is cinnte gurb ea, ach is gá an cheist a chur: cad as a dtagann an hidrigin seo? Bhuel, más réiteach idéalach atá muid a lorg, is as “fuinneamh malartach” (fuinneamh “glan” as an ghaoth nó as hidrileictreachas) a dhéanfar an hidrigin (scoiltear uisce (H2O) go leictreach chun hidrigin agus ocsaigin a tháirgeadh).

“Gach rud mar is gnách” ======= Féachfaidh na rialtais leis an fhás geilleagrach a choimeád, agus ní dhéanfaidh siad mórán chun úsáid an fhuinnimh nó ár spleáchas ar an ola a ísliú.

D’fhógair Rialtas na Sualainne roinnt míonna ó shin go raibh sé mar chuspóir aige deireadh a chur le spleáchas na tíre ar an ola roimh an bhliain 2020.

Is rogha mhaith iad chun an truailliú agus an spleáchas ar ola a laghdú ar bhóithre na cathrach.

Ní nach ionadh, bhí fonn ar an BCE stop a chur leis an spleáchas seo.