Bhí sceamhlach iontach ar an iníon agus má dúirt sí "A mhamaí, cá huair a bheas muid ann?" uair amháin, dúirt sí fiche uair é.

Am ar bith is maith leat, a mhórgacht!” Bhí an gheonaíl agus an criongán agus an phusaireacht le mothú ina ghlór agus Balor an Meatachán Míghaisciúil ag géilleadh go grod d’údarás eagarthóir Beo Ar Éigean agus ag druidim a ghuthán póca le plimp.

Ach ní raibh mé ag súil leis an sórt ceolánacht náisiúnta a bhí ann fá dtaobh de.

Maíodh go raibh cuid dá chomhghleacaithe ag éagnach go ciúin ar an tslí a rinneadh cinntí an rialtais gan chomhairle, ach chuir siad suas léi a fhad is a bhí gnaoi an phobail ar a gceannaire.

Ar scor ar bith, ní fiú a bheith ag gearán ná ag éagaoineadh.

” Seargluí an Mhílaochais ========== Fad is a bhí an comhrá seo ag dul ar aghaidh ar an ghuthán phóca, bhí an gheonaíl agus an phusaireacht le mothú ina ghlór agus Balor an Meatachán Míghaisciúil ag géilleadh arís agus arís eile d’údarás an eagarthóra.

Sa dá áit sin, gheobhaidh siad amach go bhfuil caighdeán maireachtála ag daoine eile atá i bhfad níos measa ná an saol atá acu féin, agus b’fhéidir go gcuirfidh sé stop leis an síorolagón.

Is beag rud a chuireann isteach ar Bhalor chomh mór leis an síorolagón a bhíonn ar siúl ag lucht caointe agus lucht cáinte na teanga ársa áille seo.