Sa chomhthéacs sin, thiocfadh leis na hÓglaigh an t-ardán a fhágáil, rud a bhéarfadh le fios d'aontachtaithe go raibh foréigean an IRA thart agus go dtiocfadh leo ansin suí síos agus a theacht ar réiteach le náisiúnaithe, gan *bogeyman* an IRA mar chlaíomh Damocles os cionn an phróiseis.

Ainneoin na líomhaintí i gcoinne an Chairdinéil Connell a bheith ar a laghad chomh holc lena bhfuil á chur i leith an Chairdinéil Law i mBostún, ní léir go fóill go mothaíonn an Cairdinéal Connell go bhfuil dualgas air sampla fhear Bhostúin a leanúint agus titim ar a chlaíomh.

Buaileadh an buille tubaisteach ceart go leor air, i mí an Mheithimh, nuair a fógraíodh torthaí na dtoghchán áitiúil agus Eorpach, ach níor thit sé ar a chlaíomh.

Bhí Richard de Walton ar mire agus bhain sé a ceann den chailín lena chlaíomh.

Bíodh an t-eolas sin agat mar chlaíomh chun gearradh trí do chuid slabhraí.

Ba bheag aontachtach a bhí in iarthar Dhún na nGall nó i ndeisceart Mhuineacháin ach ba bheag trioblóid a bheadh ag leithéid Sir James Craig cur ina luí ar mhuintir na dtrí chontae "caillte" gur cheart dóibh titim ar an chlaíomh.

Is í an fhadhb anois ná an t-idirdhealú a dhéanamh idir bagairtí cruthanta agus bagairtí atá fógartha ag daoine nach bhfuil mar chlaíomh acu ach méarchlár agus racht feirge as cuimse dá gcéasadh.

Tá Balor ar tí a chuid sómhainní a dhíol, a luach a thabhairt don daibhir, soc a dhéanamh dá chlaíomh, é féin a bhearradh agus a lomadh, an deannach a chreathadh dá chuaráin agus dul trí chró snáthaide.