Thosaigh póilíní ag dul ó theach go teach sa cheantar ag labhairt le daoine agus ag cuartú an mhála láimhe, a raibh bonn aingil choimhdeachta air.

Maidir leis na flaithis, a smaoinigh sé, nár dheas an feic í, cos a fheiceáil léi féin ag léimneach timpeall i measc na naomh uasal is na n-aingeal, is b'fhéidir á mbascadh.

Dar leis go mbíonn sé leis féin sa tábhairne go dtí meánlae gach Aoine agus nach dtagann na pótairí eile isteach fá choinne an deoch bhisigh go dtí go mbuailtear clog an aingil; gur thíos leis go mór a bhíonn na tábhairneoirí maidineacha Aoine.

Bhíodh siad ag rá, ‘Is í an Ghaeilge teanga na n-aingeal ar neamh.

Ach dúirt aon duine dhéag – le linn dóibh a bheith faoi mhionn – go bhfaca siad na plátaí agus dúirt triúr acu gur thaispeáin aingeal dóibh iad.

Ní minic sna scannáin, nó sa litríocht, anois go smaoiním air, a thagann duine ar Mhaimeó a thugann dúshlán Lady Macbeth mar aingeal baineann an uabhair – mar bhanphrionsa scanrúil an dorchadais.

Aingil Chuideachta Munch ============= Is cinnte go ndeachaigh an tírdhreach dhrámatúil go mór i bhfeidhm air, nuair a scríobh sé na focail seo, ach rinne Munch diantochailt ina chúlra pearsanta dorcha féin chomh maith le hábhar a fháil lena shaothar a chomhlánadh.

Agus mé á rá sin, ní haon mhairtíreach ná aingeal mise, ach is dóigh go gcaithfidh tú creidiúint i rud éicint.

Tá sé cloiste againn gur minic cuma aingil a bhíonn ar an ndiabhail féin, ach i ndáiríre, tá na scéalta seo ag éirí níos áiféisí le déanaí.

Dul Faoi Urláimh Aingil ========= Samhlaigh am faoistine i mBeirlín.

“Tuigim, a Aingeal ” arsa Éanna.

”* Is léir do chách áfach nach bhfaigheann na haingil is uaisle an lámh in uachtar le linn reifrinn, agus sin a chúis gur cuireadh reifrinn ar ceal d’aon ghnó san Afraic Theas de chuid Mandela agus sa Ghearmáin tar éis 1945.

Cosúil le go leor Giúdach eile cuireadh go campa Auschwitz-Birkenau an bheirt acu agus b’ansin a bhuail siad leis an duine sin ar tugadh “aingeal an bháis” air – is é sin Josef Mengele.