Nuair a ghoil an citeal líon sé mias leis an uisce galach.

Léiriú a bhí sna hionsaithe seo ar an chiníochas agus ar an tseineafóibe atá de shíor ag fiuchadh agus ag ábhrú faoin dromchla go laethúil sa tsochaí Mheiriceánach, níos mó ná léiriú ar ghortú nó ar fhearg.

Líon sí buicéad le huisce galach agus chuir sí slog maith leacht níocháin ann.

Mharaigh an t-anraith, a bhí ar fiuchadh, cuid acu agus, chun an chaidhp bháis cheart a chur orthu, chaith Mere Royaume an pota folamh anuas orthu chomh maith.

Bhí orm dul cosnochta tríd an sneachta, ach buíochas le Dia bhí an t-uisce sa linn beagnach ar fiochadh.

Bhí orm dul cosnochta tríd an sneachta, ach buíochas le Dia bhí an t-uisce sa linn beagnach ar fiochadh.

Bhí orm dul cosnochta tríd an sneachta, ach buíochas le Dia bhí an t-uisce sa linn beagnach ar fiochadh.

Tá sé deacair orm labhairt óir tá mo scornach lán le mothúcháin mar a bheadh pota lán le huisce ag fiuchadh.

Bhí mé bruite san óstán, agus shíl mé mar sin go raibh sé measartha meirbh taobh amuigh.

Bhruith mé túlán uisce agus dhoirt mé seo thar na sliogáin dhubha agus chuir mé ar an ghás iad go dtí gur tháinig an t-uisce ar gail arís.

Is iomaí scríbhneoir agus ealaíontóir a tháinig faoi dhraíocht chumhacht bolcáin agus a fuair spreagadh óna bhrúchtadh lasánta le saothar dramatúil a chruthú.

Níor lochtaíodh é san am áfach, go mb'fhéidir an ceart a bheith ag mionlach an amhrais a thuar an tuairt gheilleagair, tuairt a bhí ag tórmach gan stad ag an am.