Tá suas le 35 píosa le feiceáil sa taispeántas, cuid acu déanta ar sheanbhráilliní nó ar ghiotaí cairtchláir.

I measc na bpríomhphíosaí sa taispeántas tá sraith priontaí ar phlátaí copair a bhfuil íomhánna de ghnáthbhoscaí cairtchláir le feiceáil orthu.

Dealraíonn sé gurb é an faitíos ba mhó a bhí ar Bourke ag tréimhse áirithe ina saol ná go mbeadh sí féin ina codladh i mbosca cairtchláir ar Shráid Dásain, cé go raibh post aici agus teach agus cairde agus gaolta.

Ní raibh ann ach callaire déanta as cairtchlár, agus sreangáin leictreacha ag dul síos go dtí an chistin, ach lig sé dom éisteacht leis an raidió agus mé thuas i m'ailéar beag - fiú nuair nach mbíodh an raidió ar siúl sa chistin! Shíl mé gurb é an rud ab iontaí é.

Bhí lár na cathrach breá bríomhar agus plódaithe le turasóirí mar is gnách, cé go raibh roinnt fear le feiceáil anseo is ansiúd ina gcodladh ar phíosaí cairtchláir i ndoirse.

Cad é a rinne sé leis an stuif seo uilig? Is cinnte go bhfuair sé smaointe dá shaothar féin ó chuid den chnuasach, ach den chuid is mó, chuaigh gach píosa *bric-a-brac* agus bruscair a bhailigh sé – ón mbliain 1974 go dtí lá a bháis i 1987 – isteach i mboscaí cairtchláir, i gcomhadchaibinéid, agus i gcófraí móra.

San Astráil faoi láthair, mar shampla, tá tithe sómasacha daingne á ndéanamh as 85% de chairtchlár agus earraí athchúrsáilte eile.

Agus níl aon ní níos aistí ná na rudaí a choimeád sé i mboscaí cairtchláir ar feadh na mblianta, mar a mhíníonn Ciara Nic Gabhann.