D'aithneodh agus d'fháilteodh gach duine roimh a chealtair chaointeach arís.

Ag tarraingt ar an lá féin, ní fhéadfá na hócáidí cuimhneacháin a sheachaint, ná cur síos caointeach theaghlaigh agus chairde na ndaoine a cailleadh san uafás, agus na bhfear dóiteáin a d'éalaigh ar éigean.

Scairteann sé *suas *agus scairteann sé *síos*: “An *thuas *a bhí mé nó *thíos*? Nó an ag dul *suas *an staighre a bhí mé nó ag dul *síos*? Nó ag teacht *anuas *nó ag teacht *aníos*?” Agus macalla na gceisteanna sin fós ag preabadh *anonn *agus *anall *ó bhalla go balla agus *suas síos *ó shíleáil go hurlár, cluintear glór uaigneach caointeach ag teacht ón seomra folctha: “Agus an ag dul *isteach *sa tobán seo a bhí mé, nó ag teacht *amach *as?” *Thíos *sa chistin, agus é fós ina shuí ag an tábla, beireann Réamó greim docht daingean ar a chupán.

Faraor, ligeann siad don nóta caointeach an lámh in uachtar a fháil orthu anois agus arís.

Tá ceann de na duaiseanna is iomráití i saol na healaíne, An Turner Prize, bainte ag an Albanach Susan Philipsz i mbliana as ucht saothar ceolmhar caointeach, *Lowlands Away*, a chur san iomaíocht.