Is faoin Acadamh a bheas an tÁras ag feidhmiú as seo amach agus ar an mbealach sin beifear ag cumasú daoine agus pobal le fostaíocht theangalárnach agus phobal-lárnach a chur chun cinn.

Cailleadh go leor postanna ar an Eastát Tionsclaíochta i nGaoth Dobhair le dornán blianta anuas agus beart críonna é an acmhainn is mó atá sa cheantar a úsáid agus postanna teangalárnaithe a chruthú ann.

’ Sna cainteanna idir an dá thaobh, tháinig na tuairimí seo chun solais:* creideann na heagraíochtaí tuismitheoirí agus múinteoirí nach bhfuil go leor daoine fásta, idir mhúinteoirí agus fheitheoirí, fostaithe sna scoileanna* ní chuirtear béim go leor sna coláistí oiliúna ar thraenáil a chur ar mhúinteoirí conas deacrachtaí smachta a láimhseáil* bíonn drogall ar phríomhoidí agus ar lucht bainistíochta aird a tharraingt ar eachtraí a léiríonn go bhfuil an scoil ag teip ar eagla go gcuirfí cuid den locht orthu agus nach bhfaighidh siad ardú céime dá dheasca* is gá athbhreithniú a dhéanamh ar an gcuraclam páistelárnach a spreagann an páiste chun chuile rud a cheistiú, ní hamháin an t-eolas agus na foinsí eolais ach údarás an mhúinteora chomh maith Creidtear gurb é an easpa measa ar údarás is cúis le go leor den olc i sochaí ár linne.

(Bhí Jean-Jacques Rousseau ar na céad smaointeoirí a raibh cur chuige páiste-lárnach aige; bhíodh cosaint dlite faoin fhéineachas don ghasúr fosta, dála an scéil).