Chomh maith le hachan sórt garraíodóireachta, tá cúrsaí ar fáil ar shníomh, potaireacht, caoladóireacht, cumhacht ghréine agus ghaoithe, ag coinneáil gabhar, agus neart rudaí eile.

Tá Ed go hiomlán dall, ach tá tréad gabhar aige agus tugann sé aire dóibh.

Chuaigh muid thar bhothán na ngabhar agus thuig mé díreach ansin cén fáth a bhfuil míchlú ar na hainmhithe seo mar gheall ar a mboladh.

Tá 31 gabhar agam anois - 15 minseach, 14 meannán, agus dhá phocán, a bhfuil ceann acu spochta.

Tá 31 gabhar agam anois - 15 minseach, 14 meannán, agus dhá phocán, a bhfuil ceann acu spochta.

Bhí an pocaide gabhair giota beag róchairdiúil, agus é ag tabhairt soncanna dom, ag iarraidh scorán ar mo *fleece* a ithe.

" Aontaíonn sé leis an tuairim go lorgaítear ceap milleáin go minic nuair nach bhfuil rudaí i gceart.

Bíonn idir deichniúr agus 20 duine i ngach *tro-tro *(seans go mbeadh duine nó beirt ina suí ort), agus ba mhinic a bhí mé suite in aice le mála siopadóireachta lán le cearca beo! Cuirtear na gabhair sa chúl nó ar an díon.

Bíonn idir deichniúr agus 20 duine i ngach *tro-tro *(seans go mbeadh duine nó beirt ina suí ort), agus ba mhinic a bhí mé suite in aice le mála siopadóireachta lán le cearca beo! Cuirtear na gabhair sa chúl nó ar an díon.

Go tobann bhí gabhair Chiarraíocha ag léim timpeall i m’intinn – níor cheap mé riamh go mbeadh cónaí ar ghabhair i gcoill.

Thuairiscigh Amnesty go raibh fórsaí na hAetóipe ag marú daoine amhail is nach raibh iontu ach tréad gabhar.

Cait ag Sú na Gréine ar Oileán Mhic Guaire Cuireadh na chéad ainmhithe andúchasacha ar Oileán Mhic Guaire i lár na naoú haoise déag nuair a scaoil sealgaire míolta móra agus rónta gabhair agus coiníní air, ionas go mbeadh bia ar fáil do chuairteoirí nó do bháid a bhí ag dul thart.

Déanta as meascán de bhainne gabhair agus bainne bó, tá an bainne galaithe thar teas íseal go dtí go gcomhdhlúthaíonn agus go gcaramalaíonn na siúcraí, agus go bhfágfar saghas ime, nó cáise, atá beagnach inbhealaithe.

Féach gur thug mé bronntanas an duine abhaile chucu ó mo laethanta saoire sa Tansáin: dhá ghabhar mhóra bhána ó lár na hAfraice.

Is ann a théann maithe agus móruaisle shaol na Gaeilge agus shaol an cheoil Ghaelaigh ag an am seo gach bliain, agus go hiondúil bíonn an gabhar á róstadh ag na Poncáin – ach i mbliana, an é an gabhar nó an gadhar a bheadh á róstadh? Gan seanbhaile a dhéanamh den scéal, bhí mé bodhraithe ag an ghleo agus mé fós scór bloc ón suíomh cois Loch Michigan.

Measaim féin, cheal aon taighde ar an ábhar, gur meascán de Chumann na bhFiann, coláistí eile agus de dhream na gaelscolaíocht iad, dream iad a dtugann pocán gabhair na Gaeilge i lár an aonaigh, teilifís na Tulaí, misneach agus uchtach dóibh agus go bhfuil siad sásta thar mar a bhí riamh gabháil i lár aonaigh iad féin agus an teanga mar chuid ghníomach dá bpearsa.

Sna siopaí búistéara agus sna margaí sráide, cuirtear béim ar chuisine an Beaujolais, spóla coinín nó ar dhuáin laofheola mar shampla, mar aon le gach saghas cáise ach an cháis ghabhair go háirithe.

Phléigh siad fosta Móráireamh na nGabhar agus na Muc, agus an dóigh a bhfuil an Móráireamh seo ag dul chun sochair d’fheirmeoirí na hÉireann agus d’fheirmeoirí an domhain ar fad.

Tá Maidhc Ó Cathail ag léamh ar an dream is mó a bhíos ag síneadh na méire ar cheap milleáin eile roimh cogaidh.