Lena cheart a thabhairt do Chonradh na Gaeilge, chuir sé craobhacha ar bun in áiteanna mar Bhaile Phit, Milwaukee, Boston agus Nua-Eabhrac.

Tá spórt agus sult agus sú an tsamhraidh fágtha taobh thiar dínn anois agus tá muid ar ais mar is cóir agus mar is dual do na Gaeil a bheith: faoin anó, aimléis agus faoi ainnise.

Ní dhearna siad stad mara ná mórchónaí gur shroich siad caladh agus cuan i Sráid Chill Dara.

An mionlach atá ag cruthú go maith i dtólamh, tuigeann siad an droch-chaoi atá fágtha ag lucht an fhíor-rachmais ar an domhan agus tuigid siad gur go tóin an umair a rachas gach geilleagar mura dtaga teicneolaíocht úrnua ar an saol a chuirfeas borradh céadtach faoin saol.

Cuirtear deireadh leis an scéal le comhrá gairid idir an bainisteoir agus an t-imreoir agus iad in umar na haimléise tar éis do Dhún na nGall a bheith buailte ag Áth Cliath i gcluiche leathcheannais na hÉireann.

Ba í an eachtra seo buille na tubaiste i súile go leor de na polaiteoirí.