Tá formhór na dtacaithe atá ag imirt an rugbaí go gairmiuil chomh mór céanna leis na tosaithe agus tá chuile dhuine acu i bhfad níos mó ná a macasamhail sna 1980í, cuir i gcás.

” Ansin thiontaigh siad a ndroim lena n-óstach agus chrom siad ar chogar: “Inis dom anois, a JP,” arsa Magnier, “Cén áit a dtig linn dul ar na laethanta saoire nach mbuailfear an cac amach asainn? Smaoineamh ar bith agat?” “Níl ach an t-aon áit amháin ar chlár na cruinne nach mbuailfidh muid le tacaithe Manchester United – agus sin é an cúrsa Gaeilge in Odious Gael i nGleann Cholm Cille.

Anois, áfach, tuigim go raibh sé i dtábhairne le Pádraig agus dream tacaithe eile ag ól pionta agus iad ag ceiliúradh le bleaist eile de “Mo Ghile Mear”.

Ba bheag nach maithfeadh Balor an chreachadóireacht a rinne siad ar bhratach na hÉireann do na tacaithe sin a scríobh “Angela Merkel Thinks We Are At Work” ar an trídhathach, agus a chuir an bhratach ar taispeáint in Aerfort Bhaile Átha Cliath, agus iad ar a mbealach chun na Polainne.

Cé go dtugtar an t-arm craiceáilte ar na tacaithe Sasanacha caithfear a rá gur daoine deasa iad, fir mheánaosta a bhformhór acu, murarbh ionann is na hamhais mheisciúla óga a thacaíonn le foireann sacair Shasana.