Thóg mé liom é go Toys R Us den chéad uair an tseachtain seo caite agus phléasc mé amach ag gáire nuair a scread sé os ard i nGaeilge: "Mamaí, féach ar an siopa seo! Tá gach rud acu anseo!" Agus bhí! Chuir sé lúcháir orm é a chloisteáil ag labhairt as Gaeilge i measc na siombailí uilig den chultúr tomhaltais sa tír seo.

Tá sé ag tarlú cheana féin: níl Meiriceá ag cur béime maidir le tacaíocht an rialtais ar innill níos éifeachtaí, ar chaighdeáin níos déine i dtaca le tomhaltas breosla nó ar iompar poiblí níos fearr, ach ar scaglanna a thógáil chun eatánól a dhéanamh as arbhar Indiach.

Tuigimid go bhfuil an aeráid ag athrú agus go bhfuil an comhshaol á scriosadh againn, ach táimid tugtha don chineál saoil seo, saol atá bunaithe ar an tomhaltas agus ar an fhás gheilleagair.

Tá comhlachtaí neamhbhrabúis, comhlachtaí earraí tomhaltais, comhlachtaí earcaíochta, siopaí speisialtóireachta arlíne, lucht eolas fíona, eolaithe teicneolaíochta, ealaíontóirí, ceoltóirí agus eagraíochtaí Gaeilge (!!!) ag plé is ag roinnt is ag líonrú ar Twitter chuile lá.

Is gá, dar leis, an córas geilleagair a athrú, córas atá ag brath ar thomhaltas gan srian agus ar chomórtas géar idir thíortha agus idir phobail.

Daille Polaiteoirí agus Pobail ============== Sna blianta beaga atá romhainn leanfaidh daoine i dtíortha an Iarthair ag ceannach táirgí tomhaltais fad is atá infheistíocht chaipitil ar bhonneagar ríthábhachtach ag titim go tubaisteach.

Céard iad na tréithe is mó atá chun cinn i sochaithe an Iarthair sa lá atá inniu ann? An tomhaltas, an t-ábharachas, an t-indibhidiúlachas, an mhífhoighne.

"Tomhaltas feiceálach" a thug an t-eacnamaí Thorstein Veblen (1857-1929) ar an ábhar seo.

Más Dona Apple, is Measa Spotify ================= Cá bhfios dúinn, b’fhéidir gur gineadh an scéal i bhfocal fánach ó Willis faoi na difríochtaí idir ceirníní agus tomhaltas ceoil comhaimseartha, ach má tá fadhb ag Willis lena leithéid beidh sé trína chéile faoi Spotify.